Beatrice Chikwanda (42) woont met haar man en zes kinderen in de sloppenwijk Zambia Compound van Mbala, Zambia. Beatrice is een van de vrijwilligers die zich dagelijks inzetten voor het Households in distress-programma, dat families bijstaat waarvan een of beide ouders zijn geïnfecteerd met hiv. Vastenactie steunt het programma, dat mensen helpt weer op eigen benen te staan en voor hun gezin te zorgen.
Beatrice werkt in het seizoen als koffieplukker op de nabijgelegen koffieplantage; de rest van het jaar probeert ze op andere manieren geld te verdienen, bijvoorbeeld door vis te verkopen. Ze heeft het moeilijk: “Er is te weinig te eten thuis. We zijn aan het overleven. Ik vind troost in de groepen.” Daarmee bedoelt ze de groepen in het Households in Distress-programma. Beatrice begeleidt een lees- en schrijfgroep voor volwassen vrouwen en ze begeleidt een lotgenotengroep voor mensen met hiv. Ze is ervaringsdeskundige: “Alle zwangere vrouwen in Zambia worden standaard getest op hiv. Tijdens mijn laatste zwangerschap bleek ik seropositief te zijn. Ik kon het niet geloven. Na de bevalling bleek mijn dochter in orde te zijn en toen pas begon ik te huilen – ik voelde me zo schuldig, dat ik dood zou kunnen gaan en mijn baby moest achterlaten.” Beatrice ontvangt via het programma één keer per maand onder andere melk, bonen en maismeel voor haar kinderen. Ze krijgt via het programma ook haar medicijnen: “Het ziekenhuis is te ver weg en geld voor de bus heb ik niet.”
Stigma
Ook de echtgenoot van Beatrice is seropositief, maar hij weigert erover te praten: “Hij vindt het heel moeilijk en drinkt teveel. De spanning daarover heeft veel invloed op mijn gezondheid.” Beatrice besloot wel om met zichzelf en haar situatie aan de slag te gaan. Ze werd lid van een van de lotgenotengroepen van het HID-programma: “Ik hoorde er via via over. Het was niet gemakkelijk om over mijn status te praten met andere mensen; toen ik naar de groep ging, was het stigma nog heel groot. Zo vertelde mijn moeder aan haar buren dat ze haar kinderen zou doodslaan als ze zou ontdekken dat ze seropositief waren. Ik praat er zelf wel over met mijn kinderen.”
Ze is blij dat ze destijds de stap heeft gezet: “Ik heb hier veel geleerd en nu geef ik zelfs anderen les. Ik vind het belangrijk om een rolmodel te zijn, want ik ben zelf ook bemoedigd en geholpen door anderen. Dankzij de groep heb ik mijn status kunnen verwerken en accepteren. Erover praten met elkaar helpt om het stigma te laten verdwijnen. Ik beschouw hiv inmiddels als een ziekte als alle andere ziektes, zoiets als suikerziekte of astma.”
Beatrice wil graag een training volgen via het HID-programma om te leren hoe ze meer inkomen kan verwerven en daarmee beter voor haar kinderen kan zorgen. Via het Vastenactie campagneproject steunen we de training van 300 mensen als Beatrice.
